من را صدا کن از عشق اگر جا ماندی
هرجا که تنها ماندی من را صدا کن
ای فاتح احساس من
فاتحه ام را خوانده ای
دیدی اگر درمانده ای من را صدا کن
باید فراموشت کنم
این قلب خواهش می‌کند
هر چه تلاش می‌کنم
باران خرابش می‌کند
ای بغض سخت
موهای لخت
تبر شدی بر این درخت
شیرین تلخ تلخی ناب یاد توام بیدار و خواب