یکی بودش که قبلا همیشه پای من بود
تو سختی تو دردا تکیه گاه من بود
اون خنده هاش دلیل زندگیم بود همیشه
حالا شبام بدون اون دیگه صبح نمیشه
چشاشو بست روی تکیه گاه خستگی هاش
ولی موندم وفادار به دلبستگی هاش
نیستش ولی ستاره مون تو آسمونه
براش این قلب خسته هنوزم مهربونه
بهش بگید که عشقش هنوزم چشم به راشه
بهش بگید که عطرشو رو زندگیم بپاشه
یه فرهادم اما با قلب شکسته
بهش بگید نبینم که اشک رو گونه هاشه
هنوزم توی خونه رو دیوارِ عکسش
چشمامو هی میبندم شاید اینجا هستش
گل های توی باغچه بدون اون میمیرن
تو خواب و تو رویا دستاشو میگیرم
یه آغوش هنوز هست برای خستگی هاش
هنوز موندم وفادار به دلبستگی هاش
نیستش ولی ستاره مون تو آسمونه
براش این قلب خسته هنوزم مهربونه
بهش بگید که عشقش هنوزم چشم به راشه
بهش بگید که عطرشو رو زندگیم بپاشه
یه فرهادم اما با قلب شکسته
بهش بگید نبینم که اشک رو گونه هاشه