آدمای خوب بوی بهشت میدن شیرینن مثه قند
ولی بعضیا ادای آدم خوبارو در میارن
حق بقیه رو میخورن حروم لقمه ان بو میدن بوی گند
گوشِ مَارو میزنی هی شاباش میدی
اُدکُلُن، میزنی بوی شاش میدی
میخوری مال فقیر و کارِگَر
ای حروم لقمه ی دُزدِ بی پدر
همه رفتن تو هم یه روز میری
مثه سَگ، جون میدی بَعدِش میمیری
میگیری آخر بلایی مَرضی
دنیا بی حساب کتاب نی عَوضی
سلامتی تمومه شیرا پهلوونا دست بگیرا
سلامتی خوبای راستکی نه پهلوون پلاستیکی
سلامتی تمومه شیرا پهلوونا دست بگیرا
سلامتی خوبای راستکی نه پهلوون پلاستیکی