متن آهنگ غم فردا از داوود بهبودی

دوری که در او آمدن و رفتن ماست

او را نه نهایت نه بدایت پیداست

کس دم نزند در این معنی راز

کین آمدن از کجاست و رفتن به کجاست

ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم

این یک دم عمر را غنیمر شمریم

فردا که از این دیر کهن در گذریم

باهم هزار سالگان سر به سریم

قومی متفکرند اندر ره دین

قومی به گمان فتاده در راه یقین

می ترسم از آنگه که بانگ آید و روزی

mitarsam az anke ke bang ayad o roozi

کی بی خبران را نه آن است و نه این

key bi kheyran ra na an asto na in

قومی متفکرند اندر ره دین

قومی به گمان فتاده در راه یقین

می ترسم از آنگه که بانگ آید و روزی

mitarsam az anke ke bang ayad o roozi

کی بی خبران را نه آن است و نه این

key bi kheyran ra na an asto na in

تا دست بر اتفاق بر هم نزنیم

پاییز نشاط بر سر غم نزنیم

خیزیم و دمی زنیم بیش از دم صبح

کین صبح بسی دمد که ما دم نزنیم

قومی متفکرند اندر ره دین

قومی به گمان فتاده در راه یقین

می ترسم از آنگه که بانگ آید و روزی

mitarsam az anke ke bang ayad o roozi

کی بی خبران را نه آن است و نه این

key bi kheyran ra na an asto na in

ترانه آهنگ غم فردا از داوود بهبودی

قومی متفکرند اندر ره دین

قومی به گمان فتاده در راه یقین

می ترسم از آنگه که بانگ آید و روزی

mitarsam az anke ke bang ayad o roozi

کی بی خبران را نه آن است و نه این

key bi kheyran ra na an asto na in