این شاعر دیوانه در بین هزاران بیت دنبال تو می‌گردد
انگار نمی‌داند آن دو چشم راز آلود در واژه نمی‌گنجد
چشمان تو خود شعر است یک شعر هزار آیا
تعلیق نگاه تو دیوانه کند ما را
اینجایی و هر لحظه روبروی چشمانم
می‌بینمت از چشمت پاسخی نمی‌خوانم
آرامش آن شب‌ها می‌روی خداحافظ
از حافظه‌ام عصمت خط نمی‌خورد هرگز
خداحافظ
مانند هوای شهر در اوایل پاییز
گاهی آسمان گرم گاهی ابر باران خیز
تکلیف دلت با من انگار که روشن نیست
لب‌های تو می‌لرزد تردید دلت از چیست؟
اینجایی و هر لحظه روبروی چشمانم
می‌بینمت از چشمت پاسخی نمی‌خوانم
آرامش آن شب‌ها می‌روی خداحافظ
از حافظه‌ام عصمت خط نمی‌خورد هرگز
خداحافظ
یک مسئله مجهول در میان ما مانده
یک قلب بلاتکلیف در دست تو جا مانده
آرامش آن شب‌ها می‌روی خداحافظ